SUMAMA KA LANG SA "BIGLAANG LAKAD".

Minsan kung ano pa yung biglaang alis, yun pa yung natutuloy. Diba noh? Ang mga biglaang pangyayari sa buhay na kadalasan ay mas tumataktak ng maganda sa storya ng buhay naten kesa sa nakaplanong gawain..

Ayoko namang umabot sa parang wala na akong pake sa lahat.

Ako ba'y isang gunggong na hindi magpa-plano sa buhay. At bahala nalang si Superman, dobberman at si Batman. Pwede kayang maging tama ako o mali? Sino ba naman kasi ang gustong "basta-basta" nalang diba. Pwede kayang Oo lang ako ng Oo. Sino ba naman ang mas gusto ng pagkamulat ng mata, ay kung ano lang ang nakalapag sa lamesa, komportable na sa ganung setup at matutulog ulit. Ayoko nung huli. At kung itatanong niyo kung sino yung binabanggit ko. Ako po yun.

Medyo inaamin kong kumakapit ako ngayon sa mga biglaang opportunity. Wala rin naman dibang makakapagsabi diba!? Malay naten, hinihila na tayo ng tanong naten sa buhay. Binabatak na tayo palayo para sa sinasabi ng kaluluwa naten,Gusto ko kasi sugod lang ako ng sugod. Tira lang ng tira. Banat lang ng banat. Ang paniniwala ko kasi, "wala namang taong nag-eexpect saken kung saan ako pupunta kaya langoy lang ng langoy sa buhay. Lalaban ako hanggang huli.

Napaka-laki ng role na ginagampanan ng takot sa buhay naten. Dinumihan at dinungisan na ang puso't isipan naten nito. Kaya may halong duda na kapag humakbang na sa susunod.

Minsan kasi mas lalong gumugulo kapag mas lalaong nag-iisip. Mas magandang kumilos ng hindi na pinagpa-planuhan ng husto. Basta alam mong tama at handa kang isugal lahat makamit lang ang ninanais.

Naging aral sa akin. "Huwag makuntento kung ano ang meron. Itanong sa sarili kung ano ang susunod."

Naniniwala akong laging may bukas na oportunidad para sa lahat. May kakayahan din tayong gumawa ng pinto para sa daan na gusto nating tahakin. Maaari naten tadjakan ang bawat pinto.

Maging bukas sa lahat ng pagkakataon.

Sa edad ko na ito ngayon. Bawat kilos ko may kalakip na dahilan. Ayokong kumilos ng
malayo sa linya na gusto kong matupad.

At ang pinaka mahalaga sa lahat. Bawat hakbang may patutunguhan.

Wala akong mararating sa buhay kung lagi akong titingin sa iba.

Kaya sobra sobra ang pasasalamat ko ngayon kay Panginoong Ama. Ang daming answered prayer ko this year. Pambihira. Ang saya.

Maihahalintulad ito sa isang karera. Dapat laging mulat ang mata. Matalas at may tapang. Kung sa sarili mo may taglay kang sabihin "eto ang gusto kong buhay". Matutupad.

Para bang tumatakbo kame ngayon sa oval ng isang track & field, kasabay ko ang mga taong nasa paligid ko.madadapa ako kapag tinitignan ko ang kalaban ko habang natakbo. Focus!

Hindi naten namamalayan sa sobrang bilis ng panahon. Pwedeng sa bawat click ng daliri nten
maglaho ang katabi mo sa trabaho. Kaya wag tayong magsayang ng panahon at oras.Yung mga ganun.

Wala akong pagsisisihan kung ako ang nagdesisyon para sa sarili ko. Biyahe ko naman ito eh. Kapag pinaubaya ko sa iba ito, para ko naring sinabing paralisado o baldado na ang mga katawan ko.
Ang oras ay ginto. Ngunit napansin ko kapag ginagamit ko ng husto at tama. Unti-unti itong nangangalawang.

Tunay nga talagang magkaka-connect.

Ang kahapon, bukas at ngayon.

Paano ko nalaman ang halaga ng "balik".

Kasi dun ko lang nalalaman ang passion.

Sa aking nilalakaran,

Ginabayan ako ng Aral.

Sa aking nakaraan,

Nagtagumpay kasi kinalimutan ang "Banal".

Anong klaseng enerhiya ang "Takot".

Kahit kanino kasi kaya niyang bumalot

Kung wala ka nito, tiyak ika'y malungkot.

Ito ang nagpapatatag sa buhay ng bawat tao.

Ito rin ang magsisilbing daang walang hagdan.

Nandito ako sa mundo para ibigay ng buong buo ang aking buhay,

Kung sino man ang naglagay ng rules sa mundo.

Nagpapasalamat ako dahil ako'y napaisip.

Ngunit inunawa ko ng maigi.

Pinagpuyatan kung bakit nga ba

Napagod ako ng kaunti at umidlip.

Saka ko lang natanto na habang nabubuhay.

May paraan para makabangon at makalusot.

Kung ang bawat tao ay may nakalaang rason.

Kung ang bawat tao ay may kakayahang magbigay ng pagmamahal.

Ngunit sino naman ako kung hindi ako marunong magmahal.

Maitututing mo ba na akong isang masama

O isang gabay para masabi mong di mo ako dapat itulad.

Ang labo para sa akin makitang huminto ang hininga

Dahil lang sa balakid na nakaabang

O kaya'y tinangay ng alon at tuluyang nagiba.

Paano ang mga sanggol na nawala kagad bigla.

Paano ko malalaman ang tunay na buhay 

Kung hindi ko tatanggalin ang batayan nila.

Bow.

GUSTO KO NG "MATINONG BOLLPEN"

Una sa lahat. Hindi po ako bakla, hindi rin po ako bi-sexual. Gusto ko lang ng matinong Bollpen na seseryosohin ako habang buhay.

Simple lang naman ang gusto ko na katangian ng isang bollpen.

Sana merong bollpen jan na hindi ako lolokohin. Ipapakilala ako sa magulang niya ng maayos. Hindi yung trap lang na ipapakilala niya ako kunyari sa parents niya pero wala naman palang tao dun. Pautot niya lang para may mangyare. Yung tipo ng bollpen na hindi ako ipagpapalit sa DOTA. Ang tipo kong bollpen ay yung isusurprise hug niya ako. Yung tipong kahit naka-ilang sulat kame, hindi pa rin siya
magsasawa na tumabi sa kamay ko. Ito yung yakap ng bollpen na pinangarap ko.

Sana may power din siya para kantahan ako pag uwi ko galing ng trabaho. Ang ideal bollpen na gusto ko yung liligawan ako ng legal. Hindi yung dadaanin niya lang sa love letter. (Maging creative naman siya). Kapag napatunayan ko ng tapat na tapat si bollpen saken. Siya ang gagamitin ko panulat sa mga cheesy ko na banat. Matutunaw ka. Ikaw ang bollpen na naging mais kasi korny ang banat ko.
Gusto ko rin yung bollpen na hindi magsasawang batiin ako ng Good morning, Good
Afternoon at Good evening. Kahit na anong klase ka pang bollpen ka.

Kapag nahanap ko na ito. 

Kahit ano pa ang istado mo sa buhay. Rerespetuhin ko ang klase mo. Kahit na Parker ka or Technical Pen.
Sa tuwing magtatae ka. Pipilitin kong hindi magtanong. Titignan lang kita sa mata. Yayakapin nalang kita  "Oh Bollpen ko, tahan na".
Sa tuwing hindi ka komportable saken. Hahawakan ko nalang yung ulo ng bollpen. Yun nalang ang kakagatin ko. Lalambingin kta oh bollpen ko kapag nagagalit ka saken or may regla ka. Lagi lagi kitang dadalawin sa pencil case ko. Alam kong na out of place ka na jan. Kapag inaway ka naman nila eraser at pantasa. Ipagtatanggol kita. Dadalhin ko yung laruan kong spiderman. Tatalsikan ko sila ng sapot.Ang kaaway mo ay kaaway ko rin.
Araw-araw kong ipaparamdam sayo na special ka saken. Lalo na kapag naiinsecure ka sa hawak kong pentel pen. Papakasalan kita sa kahit na anong National Bookstore. Ipagsisigawan ko na
ikaw ang pinili ko sa hirap at ginhawa. Ipapakilala kita sa mga new friends ko. "Uuy mga friends, siya pala yung new bollpen ko, monthsary namen ngayon". Tapos igi-greet nila tau ng congratulations.
 Mukha man akong hudloms sa harap ng maraming tao. Hinding hindi kita pagsasamantalahan. Tatakpan kita ng panyo kapag masyadong expose yung body mo.


At ang pinaka, papatunayan nateng hindi lang sa Wansapanataym pwedeng magmahalan ang bollpen at tao. Pangako ko yan. :)

GANITO LANG YAN PAREKOY!

Siguro, kaya ako nape-pressure ngayon, (i mean buong week na pala, im sorry) dahil ang tingin ko sa oras ay may hangganan. Ganyan ang perspective ko sa panahon. Para akong nagsasayang ng tubig eh. Actually nga, gift ang maituturing ko sa oras na meron ako eh. Isang biyayang parang kahon ikaw na bahala maglagay ng kung ano-ano. Ito ang biyayang kapag wala kang kahon, wala ka palang biyaya. haha. Ang oras kasi para saken, ito yung mga ginagawa ko or kinikilos ko. Maganda man o masama. Hindi ito yung mga numerong tumi-tik tok sa mga dingding naten. Gawa lang yan ng tao eh. Pwede naman kasi tayong kumilos ng walang limitasyon. Napaka-mahalaga ng oras para sa akin. Siguro, kaya ako nalulungkot minsan kasi hindi ko naibigay ang "pinaka" ko sa buhay. Ouch. hehe

Ayoko namang sabihin sa sarili ko na walang nagda-drive ng buhay ko ngayon. (ang kapal kaya ng mukha kong sabihin matutupad ko lahat ng gusto ko). Kasi kapag wala. Ang ingrato nun. Wala pa akong nagagawang hampas o palong palo na talagang may "Wow Factor" na masasabi.

Nasanay lang siguro ako sa mundong mapanlinlang at may kakaibang gimik. Kaya medyo bago pa ang lahat para sa akin. Nasanay lang siguro ako sa mundong puro ilusyon at ako naman tuwang tuwa sa kaka-carinyo. Siguro masyado lang akong nagrerely sa mga nakikita ko. Nakalimutan ko na ang sarili ko. Nakalimutan ko na ang tunay kong nararamdaman. Wala naman kasing nagsabi saken na kailangan kong lumaban sa buhay. Kung hindi ko pa mababasa sa mga social sites. Hindi ko malalaman. Gago den e nu.

Dun ko lang naintindihan na ang karunungan ay kung ano ang mga bagay na hindi mo pa alam at gusto mo itong alamin.

Matagal ng naka-focus ang mga mata ko sa mga opportunity na dumadating sa akin. Katulad nung last week, inaya ako ng kaibigan ko sa isang pre-nuptial video. Ang gagawin ko lang, papa-artehin ko yung lovers. Syempre, naiapply ko yung mga kalandian kong taglay. "Ganito gawin nyo, Ganito hawaan niyo sya.

Kaya tinitignan ko nalang ang mga bagay na nangyayari saken ngayon tulad ng ganito. Siguro isusurprise ako ng mundo sa mga nais kong gawin. Kaya siguro nalate yung order ko sa universe kasi marami ring nagrerequest. Bakit kaya wala pang answered prayers, Relax, hindi lang ikaw ang nagppray. Marami tayo. Bakit kaya hindi ako tumataba. Kalma, isipin mo nalang, mas madali akong makakalusot sa masisikip na daan kumpara sa mga chubby. Bakit kaya ang buhay ay parang isang laro lang. Uuuy!! wag mong isipin yan, tignan mo nalang ang buhay ay isang handog. Nandito ka para pagandahin ang earth. Dahil kung ano ang perspective mo sa isang bagay o tao, yun ka. kasi ang mata ng retina ay konektado sa utak. Wala lang.

Isa sa mga natutunan ko sa buhay. Hindi lahat ng Gusto mo makukuha mo, kahit di mo gusto makukuha mo. Yun nga lang, wala pa akong idea kung maganda ba ang resulta kapag hindi mo gusto. Kaya ang formula na naimbento ko "5% ask in prayer & 95% Just do it".

Kailangan ko pang maging matapang sa tuwing humihina at tinatamad ako. Kailangan ko pa maging matalas sa tuwing natatakot ako.Kailangan ko pang magpakumbaba para umangat ako.

Pero hindi ko babaliin ang sinabi ko na hindi ko sasayangin ang panahon dahil ito'y may hangganan.
Bubuksan ko ang pintuan kasama ng aking puso. kasi Kanta yan ng "Asin" eh.


Merciful Father, teach me to love you more each day.

AYON SA IYONG KUPALARAN

Hindi ako naniniwala sa kahit anong horoscope or kwentong panaginip. Wala lang. Gusto ko lang pagtawanan ang hindi matapos tapos na horoscope na mga ito. Baka nga ito ang dahilan kung bakit ang gulo ng mundo natin eh. Minsan nga marami din nalaspag sa ganitong paniniwala eh.

Halika, at pakinggan.

Taurus – (April 20-May 20)
Madidiskubre mong wala ng nagmamahal sayo ang mga nasa paligid mo. Ultimo ang sariling deodorant napapa-mukaASIM. PAti yan may galit na sayo. Siguro panahon na ito para humingi ka ng kapatawaran sa mga tao/bagay na nasaktan mo. At hindi ka magkaka-lovelife hanggat di mo narerealize ang deep meaning ng hygiene.

Gemini – (May 21-June 21)
Ngayong araw na ito, may lalapit sa iyo na matalik mong kaibigan. Malumanay siyang makikipag-usap sayo dahil ang hangarin niya lang ay utangan ka sa halagang hindi mo afford. Layuan mo siya. Demonyo yang tao na yan.

Cancer – (June 22- July 22)
Ikapapahamak mo ang hindi pag-papagpag ng ari pagtapos umihi dahil kumakalat sa sahig ang natirang ihi sa iyong pag-ihi. Kaya't mababawasan ng 1 inch ang ari mo. Hindi na siya aabot sa bahay bata ng iyong minamahal.

Leo – (July 23 – August 22)
Diyos ko naman teacher. Sawang-sawa na ang mga estudyante mo sa kropek at tocino na itinitinda mo sa classroom. At magagalit kapa kapag hindi naubos. Mag-isip ng panibagong produkto. Like drugs, marijuana at iba pa.

Virgo – (August 23 – September 22)
Buenas ka ngayong araw na ito dahil makakatapak ka ng isang tumpo na tae. Yung basang basa pa at may mani. Hanapin mo ang nakatagong numero sa tae na iyong at gamitin mo sa pagtaya sa lotto. Sa pag-ibig naman, ireserba mo ang libido mo para sa disyembre. Wag payag ng payag sa alok niya. Baka mahuli ka ni bayaw.

Libra – (September 23-October 23)
Marami pang paraan upang magkaayos kayo ng iyong minamahal. Huwag palaging Viagra ang gamitin.. Pumunta ka ng kusina. Humanap ka ng malaki laking sako at ipasok mo roon ang iyong asawa.

Scorpio – (October 24 – November 21)
Kung hindi ka na masaya sa kursong kinuha mo, wag kang malungkot, hindi ka nag--iisa. Marami kayong pilipinong magiging tambay balang araw. Kaya relax lang.

Sagittarius – (November 22 – December 21)
Huwag mong tawanan ang problema ng mag-isa. Gago lang ang gumagawa niyan. Kausapin mo ang mga kaibigan mo, magpapaalam ka na sa kanila na iiwan mo na itong mundo na ito ng maayos. Hindi yung aalisan mo sila kagad. Nakakasama yun.

Capricorn – (December 22 – January 19)
Kung magiging masipag ka lang, yayaman ka. Eh kaso malandi ka. Nag-anak ka kagad. Tatlo na ang naging asawa mo. Hiniwalayan ka lahat. Tapos hahanap ka pa ulit. Mahiya ka naman sa sarili mo.

Aquarius – (January 20 – February 18)
Kung sumablay sa una. Magsimula ng panibagong negosyo. Marami pang opportunity jan. Dapat laging bukas sa lahat ng pagkakataon. Humanap ka ng kapartner mo sa pagbiyahe. Mag riding in tandem kayo.

Pisces – (February 19 – March 20)
Huwag mo ng landian pa ng sobra-sobra. Taken na eh.

Maligayang araw! :)

I SURROUND MYRSELF WITH GREAT PEOPLE

Masayang masaya ako kapag nagkikita kita kame ng mga high school bestfriend ko. Kahit simpleng pulutan lang, nairaraos namen ang malungkot na gabi. Ang buong gabi na inuman. Sobrang saya. Nailabas namen ang mga kanya-kanyang problema at nakaimbak na mga tanong. Siguro kung mawalan ang ng Isang daang kaibigan at sila ang ipapalit. Okay na okay sa akin. Kasi alam mo ba, kahit na puro failures ang inabot mo nung  mga nagdaang taon. Basta kinomfort ka nila at kinuwento nila ang mga achievements nila sa buhay. Parang part ka na rin nun. Parang kasama ka na rin sa kwento ng tagumpay niya kasi nakoimpleto ang buong kwento ng success at ikaw ang pang huling listener. Diba ang sarap nun.
Saka kapag kasama ko sila. Parang ang lakas lakas ko. Kumbaga nakalimutan ko ang mga sama ko sa buhay kapag nagtatawanan kame at nagkukulitan.
Hindi maiiwasan ang malulungkot na kwento. Pero nagiging masaya kasi mga abnormal ang mga nakikinig. Ito na siguro ang advance gift saken ni God. Ang bigyan ako ng mga tunay na kaibigan. Malalayo man kame sa isa't isa. Nailaan naman ang masasayang oras.

Hindi ko kayo malilimutan. Mahal na mahal ko kayo.

MY BEAUTIFUL KIND OF PAIN

Mag-eemo lang ako ngayon. Okay lang ba guys!? Ayun! hehe
Sayang naman kasi kung di ko susulitin 'tong sakit na nararamdaman ko. Ang sakit sakit na kaya. Grabe. Buti nalang immune na ito sa bawat sakit ng pagmamahal na na-encounter ko noon. Parang ngayon, yung sugat ko sa dibdib, tinuklap kaya naging sariwa ulit. Ganun na ganun.

Isusulat ko ito ngayon. Ito na rin siguro ang magpapa-alala sa akin na mas malakas ako ngayon kesa kahapon. Hinarap ko lang naman ang bawat pagsubok ng may "Sense of Humor". Ang hirap kaya nun guys, tumawa ng mag-isa. Hindi ako Baliw. Hindi ako baliw. Hindi ako baliw. Kasi mahal ko ang buhay ko. Ayoko siyang nagiging serious eh.

Eto na nga yun bhe,parte na kasi ng buhay ko ang masaktan. Dinagdagan pa nito ang pagsisisi ko sa mga bagay na hindi ko nagawa noon. Pero tapos na yun eh, saka magagawa ko din iyun balang araw. haha Nauna lang sila, Ako pa.

Nasasaktan ako hindi dahil sa pag-ibig kundi sa karera ng buhay ko. Ang kagandahan nga lang ngayon, medyo lumilinaw na ang lahat, may konting tanong at duda nalang talaga ako sa mga nangyayari.
Sa mga nangyari sa akin nung kahapon, na-realize ko na ang hirap palang kilalanin ang sarili kapag ang dami mong gusto. Kaya ang ginawa ko. Nag-plano ako ng husto. Inalam ang bawat anggulo. Kasi nga ANG-GULO na. May rhyme diba.

Nagtiwala na ako sa sarili ko. sabi ko "okay! ano ba ang priority ko ngayon? Ano ang mas dapat kong pagtuunan ng oras, dugo, laman at pawis ngayon?"Yan ang mga tanong ko. At ang mga sagot, ang dami ko pang dapat gawin.

Pero hindi pa rin ako susuko. Lalakad pa rin ako.

Inaamin ko rin kasing di ko nabigyan ng panahon at oras ang hinahanap ko. At tuluyang nabago ng panahon ang kaligayahang hinahangad ko.

Atlis wala rin naman akong dapat ikalungkot sa buhay. Kasi araw-araw ko kayang ginagawa ang gusto kong gawin. Mang-asar at magpatawa. At iba pa. Hehehe

Compare naman sa mga iba na ang tataas ng mga pangarap. Hindi mo na sila makita. Bihira nalang makipagbonding. Tahimik kung kumilos sa mga gustong tahakin.

At ayoko namang ganun, kumilos ng tahimik. duuuh para akong serial killer.

Samakatuwid nga, alam nga ng bestfriend ko at ng girlfriend ko ang dream ko eh. Ang pasukin ang mundo ng film. Hindi ako bida-bidang tao. Ang nais ko lang naman. Makadagdag sa industriya ng pelikula. Iba rin kasi yung magbigay ka ng magandang influence sa tao eh. Isang malaking buwis para sa akin yun.

Nung kelan nga lang, nabalitaan ko na parang nagtatampo si Ms. Eugene Domingo patungkol sa mga di sumusuporta sa Filipino Film Industry.
Ewan ko ba. Hindi naman natin sila masisisi diba. Nanonood at nakikinig lang naman sila. Uubusin nila ang pera nila sa gusto nilang palabas. Wala eh. Kapag kasi Hollywood. Talagang mapapa-sine ka talaga. Ako nga trailer palang ng Fast & Furious 7, pinag-iipunan ko na ngayon eh.

(Sensya na medyo lumayo na tayo)

Ayoko naman kapag final interview ko na sa Heaven tapos tatanungin ako ni God kung ano ba ng ginawa ko sa lupa nung nabubuhay pa ko. Tapos ang isasagot ko lang: "Wala lang po, naghintay lang po ako ng kinsenas at katapusan." Ayoko naman ng ganun.

Nasasaktan ako ngayon dahil di ako makakilos. Naging aral sa akin ito ngayon. Wag na wag kong ida-down ang sarili ko sa gitna ng problema. Mas lalo ko pang-iangat. Naalala ko tuloy yung pamangkin ko. Umaangal siya na ang taas ng hagdan kapag umaakyat siya papunta sa kwarto niya.. Sabi ko, wala yan sa taas ng sukat ng hagdan, para ka makamove forward, ilalapat mo talaga ang mga paa mo paitaas. OO ganun talaga ang sinabi ko. hahaha asteg.

Kaya ngayon, tinatawaan ko lang ang stage ko ngayon. Kasi mahal ko ang buhay ko. Sabi kasi ni Mickey Mouse "To laugh yourself is to love yourself".  Makakamit ko din ito. Hindi rin naman ako nagsasayang ng oras. Actually nga, ahead nako mag-isip ngayon eh.

Tutuparin ko lahat ng mga pangarap ko. Papataubin ko ang mga goals ko.