LIFE AFTER DOOM

Bali tapos ko ng isalaysay ang buong nararamdaman ng puso ko kay Ama hinggil sa takbo ng karera ko ngayon kung sakaling ipinagpatuloy ko pa rin ang kagaguhang ito. Wala po akong binanggit doon na masama tong trabaho ko, nawawasak lang talaga ang espirito ko.

But now, isasalaysay ko naman kung ano ang magiging mundo ko kung sakaling maka-alis ako dito at makapunta ako sa trabahong gustong gusto ko. Unti-unti ko lang ide-describe ang magandang imahe na nakikita ko.

Tangina. Alam ko hindi to madali gaya ng isang pitik ko lang ng daliri ay makakapunta na ako sa paroroonan ko. Ito lang ang gusto ko. Sasabihin ko lang naman.

Subukan ko lang kung aabot ito ng benteng dahilan, medyo marami rami narin ito kung ikukumpara sa kadalasang advice and tips na nababasa natin sa mga websites.. Manghuhula na rin ako kung sakali. Malay natin diba.  

Anyway, mine-mega phone lang naman ng damdamin ko na “handang handa na akong umalis sa kwartong ito” and then bigla kong naisip ang ganitong bagay-bagay, ano nga ba ang buhay ko kapag wala na ako dito sa kinauupuan ko, hindi sa mundong ito, ano ang buhay ko kapag nahanap ko na ang palasyo ko at aura na bet na bet ko.

Mahalaga tong sasabihin ko. Kaya, di ko kakalimutan tong isusulat ko, promise!

Ayoko ng inuunti unti akong patayin ng sakit dahil sa stress, ayoko na.

1. I will use the formulas and lessons for a reasons

Kung bibilangin ko since I was started my blog, umaabot ng nasa terty na rin ang nagawa kong blog post about sa work ko. Mga kwentong nakakainis, nakakatawa at nakakayamot. Ang daming dumaan sa buhay ko na mga diskarte, pagkakataon at mga hakbang para sa success ko ngunit di ko naman magawa dahil nga I’m here. Yung mga dumaan na bagay na iyon ay tinignan ko lang. Ayon lang yan sa pagkakaalam ko.

Alam kong makakaalis din ako sa position na to. At siguradong sigurado akong hindi ko sasayangin ang mga naging mabuting aral na natutunan ko nung nakulong ako sa rehas na to at nadapa ako like a worm sa mga naging desisyon ko. Yes I know. It's me that wants to make a change, but I am also the biggest obstacle. But, di ako papatinag, sure ako na mas magiging malaya ako at magagawa ko ng malaya ang galaw na gusto ko. Totorturin man ako ng work na gusto ko atlis kumportable naman ako sa ginagawa ko. Parang ganito yan eh. Explain ko lang. May mga bagay na ayaw natin tapos di tayo kumportable doon at meron naman kahit na pahirapan tayo ng ibang tao o mahirapan tayo sa work na ginagawa natin pero kumportable naman tayo kasi nga passion natin iyon.  At iyon ang hinahanap ko. At palong palo kong makukuha iyon. Sa totoo lang, nahanap ko na, kailangan ko lang ng matibay na pundasyon.

2. It will be my good time for a good workout

Yan ang isa sa mga wishlist ko sa susunod na pahina ng buhay ko. Ang makapag exercise ng todo todo araw araw, mga tipong walang palya ako sa gym bago pumasok sa work. Sana maging requirement  sa papasukan kong  trabaho ang malakas na katawan, (Well, given na naman na dapat ‘fit to work’ ang lahat ng empleyado, gusto ko lang mas ma-extend ko pa ng todo ang lakas ko while im on the work, siguro sabihin na nating from 80% papalo siya pataas hanggang 120%, mga ganung lakas), and it’s a huge blessings for me.

Tapos eto pa, yung mga tipong, gising na gising at buhay na buhay ang mga muscles ko sa pagta-trabaho. Sarap nun bro. Sabi nga ng iba eh, Act it out, don't figure it out. Ia-achieve ko talaga iyan. Yung moment na alive to the maximum level ang isipan ko sa trabaho dahil sa exercise at konting rituals na ako lang ang nakakaalam. Tang ina, di ko bibitawan ang gawaing exercise sa kaluluwa ko. Ipagpapalit ko ang GIN sa GYM.  haha Papasok ako ng trabaho na fresh and wet galing sa sariling pawis (Oy, mabango ang pawis ko parang bambini yan) na handa ako sa susunod pang mga hamon.

Di naman po lahat ng ito ay matutupad porke sinulat ko sa blog ko, atlist lang, may guideline ako.

3. Sleep is wealth.

Masarap matulog kapag ang ginawa ko ngayon na gusto ko muli ulitin bukas, ang trabahong parang naligaw ako sa paggawa o activity dahil di ko na namalayan na masaya na pala ako sa ginagawa ko kaya nakilala ko ang sarili ko doon. Ang saya diba. Ibang klase ang tulog kapag satisfied tayo sa ginawa natin ngayong araw. Tama!? Nakaka-excite gumising galing sa kama na may muta muta pa at tatanggapin ang challenging sa bawat araw. Masarap magpahinga kapag natungtong na tayo sa zone na gusto natin. Kaya for me, di ako susuko. I will not find a job by looking for one. Pagsasabayin ko na. Mahahanap din kita. Sasagarin ko na to. Itotodo ko to. Goal ko makatulog ako ng 7hours everyday. Okay na ako dun.

4. I will express what inside of me

Kung di sa blog at social media ko lang kadalasan nailalabas ang kalayaan ko pati na ang pag utot ko, pagkamot ko ng pwet at kung di naman sa mga tunay kong kaibigan. Syempre kasama na din ang girlfriend ko. Darating di ang panahon na mas magiging tapat ako sa ginagawa ko dahil inilalabas ko ang tunay na nararamdaman ko. Like na like ko yan. Magiging limitless pa ako. Kung sino akong tao, dun ko ilalagay ang sarili ko hindi sa kung saan pang ibang lugar. Papangako ko yan.

5. I will live the true meaning of my life

Kahit maging comic or stand up comedy man ako, atlis alam ko sa sarili ko ang kahulugan ng buhay ko kung bakit ko ginagawa ang lahat ng iyon. Isa rin sa gusto ko iyon. Mahirap man iyon pero alam kong may napapasaya akong tao. Darating ang panahon na magugutom ako at mapapagod pero di magsasawa. Darating sa point na kakapusin ako ng pera pero lalaban pa rin. Darating ang panahon na maguguluhan ako at malilito pero nandito pa rin ang sinimulan ko na magsisilbing gabay sa tatahakin ko.

Kasama ko rin ang mga tunay kong kaibigan para umalalay. Sigurado akong makakaalis ako sa trabahong ito at handang handa na akong tanggapin ang balakid sa bagong ‘work work work’. And I believe na magagawa ko to ng di dahil lang sa akin, I will do it with others, not alone. Wala pa naman akong nakitang naka-akyat ng bundok ng mag isa. Palaging may kasama siya. Syempre sasabihin mo sa akin. “Oh bakit, may mga nakita akong picture ang iba na siya  lang ang nandun  sa bundok”. Haha Bugok. Oh sige, eh sino kumuha ng picture? haha Ang hangin? Ang puno? may kasama yan syempre.

6. I will meet new people.

Ayoko naman ikulong ang sarili ko sa ganito. Gusto ko pang makakilala ng ibang tao. Gusto ko pang alamin ang iba’t ibang kwento at kababalaghang istorya ng mga iba’t ibang tao. Kung di pa magpopost sila ng hinanakit nila sa facebook na ginawa nilang sumbugan ng bayan ang fb, eh di ko pa malalaman ang istorya nila. Ayoko sa ganoong paraan. Gaya ko. Gusto ko rin syempre malaman yung mga tungkol sa “Ano ba mga pinagdadaanan nila, face to face” pati na rin siyempre yung mga taong kasama sa dream team ko, sila yung mga kaparehas ko ng hilig. Gusto ko, sila yung kasama ko for my entire life, magkaaway man kame o maging kabati. Basta sila iyon.

7. More challenge.

Kung di na ko nahihirapan sa ngayon sa potential ko, paano nalang ako. Mabubulok ako dito. Ayokong mangyari iyon. Ayokong habang buhay akong ganito. Ayokong ikahon ang sarili ko dito. Gusto ko ng nahihirapan at nasasaktan ako. Gusto ko ng kumikilos lahat ng buong katawan ko pati abdo ko, hindi lang yung pwet ko ang naiipit sa kakaupo. Yung tipong masayang masaya at maligayang maligaya ang katawan ko kahit mahirap pero kakayanin kasi gusto ko ang ginagawa ko. Ano mang harang ang ilagay nila, mananatili pa rin akong matatag dahil papatunayan kong mahalaga sa akin ang pangarap ko. Di madali abutin ang pangarap ko, pagsisikapan ko lahat ng ito. Walang madali. Alam natin yan.

8. Push the opportunity

Di ko mahanap ang opportunity kung nandito lang ako. Nagtataka na rin ako. May opportunity naman dito baka nga lang talaga hindi ko makita kasi nga hindi ko to gusto. Ang dami kong gustong gawin. Ang dami kong gustong simulan ulit. Ang dami kong gustong tapusin ulit. Ang dami kong gustong maabot at hindi ko magagawa iyon kung nandito lang ako. Proven ko na yan. Kailangan kong gumawa ng paraan para makatakas sa lugar na ito. At tuluyan ko ng iwan tong magulong mundo na to. Kalimutan na ang mga nagpasakit sa akin. Kalimutan ang mga taong nagbigay ng stress. Kalimutan ang mga taong mukhang matapang. Sila yung mga taong kahit masaya, yung mukha nila mismo matapang.

9. Turn shit into sugar

Alam ko ang tamang oras upang itama ang mga pagkakamali ko sa buhay at ito ay ngayon. Wala ng ibang araw pa kundi “now”. Gustong gusto na ng damdamin ko na kumawala sa kasunduang ito pero medyo magulo pa ang lahat. Pinipilit ko pa rin mabuo sa isipan ko ang susunod na hakbang. Kaya humingi ako kahapon ng tulong kay Ama para maitama ko ang lahat. Atlis magkamali man ako muli nandito naman ako sa lugar na gusto kong magkamali ng magkamali. Dun ko gustong lumago at lumipad.

10. Family is habang buhay na kapamilya

Wala na kong ipon at sobrang pera sa ngayon. Wala akong oras para humanap ng mapagkakakitaan kasi bantay ang computer ko at late na ako nakakauwi. Ayokong gawin dahilan iyon, nasabi ko lang kasi alam ko namang may iba pang paraan.  Even though, ganito ang kalagayan ko, bumabangon pa rin ako sa ganitong sistema. Nilamo na ako, di ko namalayan. Kaya gusto kong umalis dito at iaangat ko muli ang pamilya ko. Di kame lumubog.  Di lang basta angat kundi sagad sa taas. I will think of my career change as an expedition, not a day-trip. Kasama ko ang pinakamamahal kong pamilya. Sila ang kaagapay ko.  

11. Use it wisely

Talento, skills, gift, meaning ng buhay at happiness. Lahat ng yan ay nasa trabahong gustong gusto ko at wala dito. I can't figure it out by figuring it out. Wala pang nananalo sa sabong ng ayaw niyang masaktan ang manok niya. Sasabay ko na rin ng pag iipon ng pera at pag iinvest para dumami pa.

12. Blogging is my creator

Kundi dahil sa pagba-blog ko, wala ako ngayon. Medyo humirap lang talaga ngayon kasi nakaharap na ang computer ko sa mga ka-workmate ko. Gusto kong ibalik ang pagususulat ko, at sisimulan ko to hanggang sa mapunta ko sa trabahong bayad ang bawat pagsusulat ng mga masasayang istorya. Saayng yung journal ko na di ko naman nailalagay sa blog ko yung na-create ko. Diyan ako malalagay. Sigurado akong mapupunta ako sa lugar na kung saan malaya akong makakapagsulat.

13. More creativity.

Likas na naman sa katawan ko ang pagiging malikhain. haha I know myself. Sigurado akong makaka-alis ako dito at papagyamanin ko pa ang pagiging malikhain ko. Kikilalanin nila ako bilang isang magaling na creator ng magandang istorya at nobela. Kahit yung buo, bubuuin ko pa para lang maging crea. Sabi nga sa quotes: When you started to act rather than analyse, things started to change. Wala lang. maka-english lang.

14. Stick to one and Say No.

Sigurado akong makakapagsimula na ako sa trabahong gusto ko. Whatever it takes, bibitawan ko lahat ng ito and I will find my place. Sisimulan ko ngayon. At kapag nahanap ko na siya, wala na akong iba pang gagawin kundi isa lang. iyon lang. Isa lang. Isa lang. At nag iisa lang.

15. I will tell a great stories and speak from the heart.

Buti nalang di nagsasawa ang mga bumubulong sa akin ng mga magagandang at positibong istorya. Kung sa sobrang bingi ko, malamang dinagukan na ako nun. Ang dami kong nakalimutang magagandang istorya na naisip ko tulad nalang kanina sa bus. Mas pinili kong matulog kaysa isulat ang naisip. Napakatamad ko talaga pagdating sa ganun. Kakaasar. Madami akong sinimulan na di natatapos. Kaya mas gagawa pa ako ng masasayang istorya galing sa kaibuturan ng puso ko. At sasabihin ko lahat ng nararamdaman ko sa tuktok ng tower. haha

16. Remember the why.

Lagi kong papaalalahanan ang sarili kong makakalimutin, kahit na minsan ayaw niyang makinig kung ano ang ‘big picture’ ng outcome ng lahat ng ito. Lagi kong kukulitin ang sarili ko at sasabihing “oy, diba ginagawa mo to dahil gusto mong mag artista, bat mo ginagawa yan(refers to other thigns)”. De joke.

17. I will win no matter what.

Para saan pa tong ipinaglalaban ko kung di rin naman ako mananalo. Sisikapin ko lahat. Pagpapaguran ko lahat. Wawasaskin ko ang lahat. Itutumba ko ang humarang. Sasapakin ko magsalita ng negatibong komento laban sa akin. Magsusuper saiyan ako upang maabot ang gusto. Lalaban ako kahit talong talo na. Nakikita ko ang sarili kong may hawak na tropeyo. Itataas ko ang mga kamay ko dahil nanalo na naman ako. Ngingiti ako dahil laalpit ako sa mga laylayan upang tumulong.

Di man ako umabot ng bente na rason atlis nailabas ko ang buong nararamdaman ko. . handang handa na ako sa lahat. Dagdag ngiti pa.

Sabi ng batas ng “equivalent exchange”

“Humankind cannot gain anything without first giving something in return. To obtain, something of equal value must be lost.”

Handang handa na ako umalis. Sama ka.