Pabor ako sa
rally na malawakang protesta laban sa pagpapalibing kay Marocs pero tutol ako
sa mga practice ng Christmas Party. haha Ewan ko ba kung bakit ako lang ata ang
nai-stress at napapagod tuwing may ganito. haha
“Kailangan may magperform
para sa grupo natin ah, hindi pwede wala”.
Yan ang isang
salitang hindi mawawala sa buhay ko tuwing sasapit ang pasko mula pa noong nag-aaral
ako sa highschool ay nakakabit na sa pagkatao ko ang Christamas Party Dance
Culture. Kadalasan, aabot minsan ng dalawang linggo ang preparation para sa
sayaw na ito. Pero para sa ka-grupo ko na mga tamad. Lumalabas na, isang linggo
lang ang magiging paghahanda o practice namin. Hindi mawawala na kailangan
asikasuhin ang props at bumili nito sa murang tindahan. Kailangan makipag-coordinate
sa dance instructor. Kailangan bumili ng costume. Minsan may mag-aambagan. May
iba naman sagot ng boss o manager lahat ng gastos. Hindi mawawala ang taong
ayaw magpractice pero kapag malapit na ang party saka nalang papasok sa eksena
ng madaling practice. Para nga naman maliit nalang ang responsibilidad niya.
May kagrupo tayong ang gulo masyado sa practice. Isa na ako doon. May ka-miyembro
tayong ang hirap makapick-up ng sayaw. isa na ako dun. Saka may reklamo ng
reklamo. May iba naman sa grupo nila may halos dalawang tao lang ang nagpa-practice,
pinapanood lang sila ng mga ka-miyembro palagi. Swerte mo nalang sa hanay na
interesado makijoin ang lahat.
At isisingit
ko lang, masaya ako sa balitang magkakaroon talaga ng malawakang kilos protesta
laban sa pagpapalibing sa LNMB kay Marcos. Hanga ako sa katapangan nilang
ipinapakita. Sa kanila ako. Ang tanong kasi diyan, hindi porket pangulo o
sundalo si Marcos kundi “Anong klaseng pangulo si Marcos?” Kung makakapunta
lang talaga ako sa ganung rally or kung madaanan ko sila, sasama ako.
Balik sa
party. Di ko naman minamasama yun. Masaya nga yun eh, kahit papano, sa buong
isang taon, maigiling ko naman ang katawan ko habang pinapanood ng marami, kaso
nga lang, ang problema, san katutak na stress at bwisit sa praktis ang inaabot ko
kapag group. Siguro dapat magsolo na ako. haha
Mahirap din
tong kalagayan ko ah. Sobrang challenging pero positibo pa rin akong
maghihintay na hanapin ang solusyon para mahanap ko ang trabaho na to. Hindi
naman ako papayag na papagiba nalang ako ng husto ng dahil lang sa event na to.
Maliit lang na bagay to kumpara sa mga napagdaan ko na di na ako makakilos noon
sa mga pinaplano ko. Magastos man sa pamasahe tong paghahanda ng sayaw na to,
gagawa pa rin ako ng paraan upang di mawala sa isipan ko ang tunay na binabalak
ko.
At mabalik
tayo ulit kay Marcos, Here’s my take: isa lang naman ang iniisip ko diyan
.Gusto nilang ibalik ang kapangyarihan nila noon.
So ganito
nalang. Di ko pa rin hahayaan na mawala ako sa goal ko. Ie-enjoy ko lang tong
biyahe na to. Bahala na kung mapahiya sa mga sayaw. Bahala na kung pagtawanan.
Bahala na magkagulo gulo sa presentation. Bahala na ang lahat. Basta buhay ako
at di ko iwawala sa isipan ko ang trabahong gustong gusto ko. Handang handa na
ako umalis.
No comments:
Post a Comment